Goudzoeken in Costa Rica, een bokswedstrijd in Managua, een avondje porno kijken in de Australische outback, vissen in de Caribische zee, of een 1000 mijl lange reis per roeiboot naar Alaska – wat hij ook meemaakt, altijd is Macca, de hoofdpersoon van deze verhalen, omringd door gevaar. Want als het erop aankomt zijn de natuur en de mens even onberekenbaar. De verhalen in De dood van Juan Bravos lezen als spannende reisverslagen, maar ze zijn veel meer. In een krachtige, opvallend beeldende stijl schildert McLennan de strijd om het naakte bestaan, waarin overleven in een vijandige omgeving op de eerste plaats komt – maar waarin ook vriendschap essentieel is. In deze harde wereld is een vriend iemand die rugdekking kan geven, een betrouwbare partner zonder wie doorgaan niet mogelijk is. En vrouwen zijn er altijd, maar ook zij zijn gevaarlijk. Liefde is meestal een ruilmiddel, en op zijn best een al te kort respijt in een door mannen gedomineerde wereld. Wayne McLennan lijkt een schrijver van een uitgestorven generatie: die van Traven en Hemingway. Zijn verhalen zijn autobiografisch maar volstrekt niet modieus, en zijn thema’s zijn tijdloos.
